“Vroeger was alles beter”, een veelgehoorde uitspraak onder ouderen. Dit geldt zeker niet voor alles, maar “vroeger” had wel veel mooie kanten…

Ik hou van het oude speelgoed, dingen waar mijn moeder of oma mee gespeeld kon hebben, of mijn eigen speelgoed uit de jaren 80. Het heeft voor mij bijna iets magisch. Als ik iets zie waar ik vroeger mee heb gespeeld, word ik helemaal blij van binnen! Maar ook voorwerpen en meubels uit de sixties of seventies vind ik prachtig. De kleuren, de materialen, de vormen, ik vind het mooi! Het roept een heel prettig nostalgisch gevoel op. Herkenning, vertrouwdheid, herinneringen die naar boven komen. Het brengt mij een geluksmoment en dit wil ik dolgraag delen met anderen!

 

 

Verbinding tussen mensen zorgt voor momenten van geluk. Die verbinding komt pas tot stand als er contact met elkaar is en dit contact is iets wat we steeds vaker uit de weg lijken te gaan. Het digitale leven laat ons ontsnappen uit ons echte leven. Soms is dit fijn, maar vaker lopen we daardoor juist hele mooie momenten in de echte wereld mis.

Ik begroet graag mensen op straat, voer graag onverwachte gesprekjes met bekenden en onbekenden, glimlach naar voorbijgangers, maar steeds vaker zie ik mensen alleen met hun smartphone bezig. Volledig in hun eigen wereldje, geen oog meer voor de mensen om hen heen.

Ik vind dat zo jammer… Er is daardoor weinig contact met elkaar en er kan steeds moeilijker verbinding tussen mensen ontstaan. 

 

Daarom zet ik mijn voorliefde voor vintage en nostalgie in om verbinding tussen mensen te creëren en te vergroten. Mensen met elkaar in contact brengen, een moment van samen zijn, herinneringen delen, met elkaar in gesprek gaan. Dat zorgt voor prachtige geluksmomentjes!