Gedachten versus gevoel

Als je nog zoekende bent, niet weet welke richting je op wilt met je leven, ben je vaak ook niet dicht bij jezelf, bij je eigen kern. Je voelt wel dat je iets anders wilt, maar wat dan? Met je hoofd kun je dit waarschijnlijk niet bedenken, je zult dan toch echt naar je hart moeten gaan luisteren. Maar als je al jaren gewend bent om vanuit je hoofd te denken, en vooral naar je gedachten te luisteren, dan weet je niet (meer) hoe je naar je hart kunt luisteren, hoe je weer met je gevoel in contact kunt komen.

Onze maatschappij is behoorlijk ingericht op het denken, presteren, verstandige keuzes maken, geld, succes en doorgroeien. Dit is vooral gebouwd op ego (vanuit je ego beredeneer je altijd verstandelijk, gevoel staat hier buiten).

Wil je succesvol zijn, doorgroeien, heel hard werken? Dan ben je voor de buitenwereld goed bezig. Maar voelt dat voor jezelf ook zo goed? Als je heel eerlijk bent naar jezelf, is dat dan wel wat je écht wilt?

Zodra je gaat fantaseren over wat je eigenlijk echt zou willen, begint er een stemmetje in je hoofd te roepen.

“Ja, dat klinkt allemaal leuk, maar hoe dacht je daar geld mee te gaan verdienen? Dat is helemaal niet realistisch!” “Je vrienden zien je aankomen, ze vinden het vast een belachelijk idee!” “Je hoort gewoon de kost te verdienen, werken is nu eenmaal niet altijd leuk.” “Je kunt helemaal niet minder gaan werken, dat vindt je baas nooit goed.”

En zo gaat het nog wel even door. Ook dit is je ego. Meestal blijft het daardoor bij af en toe fantaseren wat je liever zou willen, nemen je gedachten de overhand en blijf je gewoon bij je baas aan het werk, omdat “dat nu eenmaal zo gaat”.

Zo blijf je in een vicieuze cirkel rondjes draaien, tot het moment dat je iedere dag chagrijnig thuis komt van je werk, je relatie onder de spanning lijdt of je overspannen thuis komt te zitten. Vaak zie je dat overspannenheid of een burn-out uiteindelijk wél tot verandering leidt, maar wil je daar op wachten…?

Het zou toch veel mooier zijn als je die ellende voor kunt blijven?

De eerste stap daarvoor is om langzaam maar zeker meer in contact te komen met je gevoel. Zodat je na een tijdje steeds beter gaat herkennen wat jij van binnen zelf wilt, en niet wat “de maatschappij” van jou verwacht. Dat is niet zweverig of raar, maar heel erg nodig.

Je kunt hiervoor iedere dag een kleine visualisatie oefening doen, die maar zo’n 4 minuten in beslag neemt (want tijd blijft belangrijk in deze wereld…).
Je kunt de visualisatie oefening volgen via het filmpje. Als je het fijn vindt, kun je het geluid via oordopjes beluisteren.

Zet nu het filmpje aan via deze link.  (Opent in een nieuw tabblad.)

Na afloop kun je, als je dat fijn vindt, opschrijven wat je hebt ervaren, hoe dit voelde en of je verschil merkt van voor en na de oefening. Je kunt hier een apart schriftje voor gebruiken, een soort gedachten/gevoelschrift, zodat je je aantekeningen kunt bundelen en makkelijker terug kunt lezen.

Deze visualisatie oefening helpt je om het geluksgevoel in jezelf te herkennen en het echt te doorvoelen. Op deze manier kom je meer in contact met je gevoel. Je kunt deze oefening ook gebruiken om meer bij je gevoel te komen in andere situaties, bijvoorbeeld voorafgaand aan een gesprek met je partner, kind of een vriendin.

Als je deze oefening minimaal een week lang iedere dag doet, zul je al verschil merken. Je zult steeds makkelijker bij je gevoel kunnen komen, je hoeft maar aan die fijne situatie te denken en je bent er al! Hiermee leg je een basis om vaker vanuit je gevoel naar een situatie te kunnen kijken. En daar word je echt een gelukkiger mens van!